రష్యన్ కథ:
స్వర్గ ద్వారం తెరుచుకుంది

లియో టాల్ స్టాయ్

అనువాదం: సుంకర భాస్కర రావు

ఒక మహాపాపాత్ముడు ఉండేవాడు. తన డెబ్బయ్ ఏళ్ల జీవితంలో ఒక్క మంచి పని కూడా చేయలేదు. అతడి జీవిత అంతిమ ఘడియల్లో అతడికి పశ్చాత్తాపం కలిగింది. అతడి కళ్ల నుండి ధారా ప్రవాహంగా కన్నీళ్లు కారసాగాయి. అతడు మనసులో భగవన్నామ స్మరణ చేస్తూ ఇలా అన్నాడు –

“భగవంతుడా! ఈ పాపాత్ముడిని క్షమించు. జీవితాంతం అనేక పాపాలు చేసిన ఈ దుర్మార్గుడిని నీవే గట్టెంకించాలి ప్రభూ! ” అని వేడుకున్నాడు.

ఈ పశ్చాత్తాపం వలన చనిపోయిన తరువాత నరకానికి బదులు ఆ పాపాత్ముడు స్వర్గ ద్వారం దగ్గరకి చేరుకున్నాడు.

పాపాత్ముడు స్వర్గద్వారం బయట గంట మోగించాడు. లోపలినుంచి ఎవరో అడిగారు –

“స్వర్గ ద్వారం తలుపు దగ్గర ఉన్నది ఎవరు? చిత్రగుప్తా! ఈ వ్యక్తి వివరాలు చెప్పు.”

“ఇతడు మహా పాపి. జీవితాంతం ఒక్క మంచి పని కూడా చేయలేదు. పొరపాటున ఇతడిని స్వర్గ ద్వారం దగ్గరకి తీసుకు వచ్చినటుల కనిపిస్తోంది.“ లోపలి నుంచి చిత్రగుప్తుని స్వరం వినిపించింది.

“వెళ్లు! పాపాత్ములకు స్వర్గ ప్రవేశం దక్కదు! ” అని లోపలినుంచి వినిపించింది.

“మహాశయా! తమరు ఎవ్వరు?” అని పాపాత్ముడు అడిగాడు.

“నేను యోగేశ్వరుణ్ణి మాట్లాడుతున్నాను. వెళ్లు! వెళ్లు!” అని పాపాత్ముడికి లోపలి నుంచి వినిపించింది.

“మహాశయా! యోగేశ్వరా! నాపై దయ చూపండి. ఈ పాపాత్ముని జీవాత్మ అజ్ఞానాన్నితమరు అర్థం చేసుకోండి. ఎన్ని కష్టాల అనంతరం తమకి ఈ స్వర్గ ప్రవేశం దక్కిందో తమరు అర్థం చేసుకోగలరు. మోక్ష ప్రాప్తికి మాయామోహాల నుండి తప్పించుకుని, పరమ పవిత్రంగా ఉండాలి. ఇది ఎంత కష్టమో తమకి తెలిసినదే కదా? నేను పాపాత్ముడినే. పరమ దయాస్వరూపుడైన భగవంతుడి క్షమాగుణంతో నన్ను క్షమిస్తారనే ఆశతో నేను ఇక్కడికి వచ్చాను. నన్ను క్షమించండి మహాత్మా!” అని ఆ పాపాత్ముడు వేడుకోసాగాడు.

లోపలి నుంచి శబ్దాలు ఆగిపోయాయి.

పాపాత్ముడు మళ్లీ తలుపు దగ్గర గంట మోగించాడు.

“వెళ్లు! వెళ్లు! ఈ స్వర్గంలో నీలాంటి పాపాత్ములకి ప్రవేశం దొరకదు.” అని పాపాత్ముడికి లోపలి నుంచి వినిపించింది.

“మహాశయా! తమరు ఎవ్వరు?” అని పాపాత్ముడు అడిగాడు.

“నేను బుద్ధుణ్ణి. వెళ్లు! వెళ్లు!” అని పాపాత్ముడికి లోపలి నుంచి వినిపించింది.

“మహాశయా! కేవలం దయ కారణంగా తమరు విశ్వవిఖ్యాతులైనారు. రాజభోగాలు, సర్వసంపదలు కాదని తమరు సర్వ ప్రాణుల దుఃఖనివారణ కొరకు వైరాగ్యాన్ని వరించారు. తమ ప్రేమతో కూడిన అమృతమయ సందేశాలు ప్రపంచాన్ని దయామయాన్వితం చేసాయి.  నేను పాపాత్ముడినని స్వీకరిస్తున్నాను. కాని అంతిమ సమయంలో నేను నా తప్పులు తెలుసుకుని, పశ్చాత్తాపాగ్నిలో కుమిలిపోయి, తపించి స్వర్ణసదృశుడిగా మారాను. నేను పాపాతుమడిననే మీరు భావిస్తున్నారా?” అని పాపాత్ముడు అడిగాడు.

బుద్ధుడు మౌనం ధరించాడు.

పాపాత్ముడు మళ్లీ స్వర్గ ద్వారం గంట మోగించాడు.

లోపలి నుంచి - “ఎవరు? ”  

చిత్రగుప్తుడు – “ప్రభూ! ఇతడు మహాపాపి! ”  

లోపలి నుంచి - “వెళ్లు! వెళ్లు! ఈ స్వర్గంలో పాపాత్ములకి ప్రవేశం దొరకదు.”

పాపాత్ముడు – “మహాశయా! తమరు ఎవ్వరు?”

లోపలి నుంచి - “నేను కృష్ణుణ్ణి మాట్లాడుతున్నాను. వెళ్లు! వెళ్లు!”

పాపాత్ముడు – “ఆహా! ఇక నేను లోపలికి ప్రవేశించటం నిశ్చయం. తమరు ప్రేమ స్వరూపులు. మీకు లభించిన కీర్తికి ఆధారం మీలోని ప్రేమ స్వరూపమే. భగవాన్! దయామయా! ప్రేమస్వరూపా! నా తప్పులు క్షమించి, నన్ను లోపలికి రానివ్వు! హరిని ధ్యానించినవారు హరిసమానులౌతారని వేదపండితుల ఉవాచ! నాపై దయచూపు మహానుభావా! అనాథరక్షకా! దేవదేవా! గోవిందా! గోవిందా! ”

పాపత్ముడి నోటి నుంచి హరినామ స్మరణ ప్రారంభం కాగానే, ఆ నామ కీర్తనతో స్వర్గ ద్వారాలు తెరుచుకున్నాయి.

                                         *****