deneme2

1 Ekim (2011) Cumartesi sabahı, Akbalık sosyal ve spor tesislerinde, o gün saat 14:00’de başlayacak Abhazya’nın zafer ve özgürlük kutlaması (Ayaayra Amş) için son hazırlıkları yapılıyorduk. At yarışlarının olacağı pist ile diğer etkinliklerin gerçekleşeceği mahal, altyapı bakımından günler önce hazırlanmıştı. Bir gün önce ise, şiddetli yağmura rağmen, geçe geç saatlere dek süren çalışmalarla tesislerin tamamı bayraklarımızla ve flamalarımızla donatılmış, yiğecek-içecek çadırları kurulmuş, standlar ve masa-sandalya düzeni vs. kabaca hazır hale getirilmişti. 1 Ekim sabahına ‘ince işler’ kalmıştı...

Gecenin yorgunluğuna rağmen, yağmurun kesilip güneşin göz kırpması hepimizin yüzünü güldürmüştü. Her tarafta hummalı bir çalışma vardı; jokeyler atlarını piste alıştırmak için gezdiriyor, hakemler son ölçümleri yapıp yarış hazırlıklarını gözden geçiriyor, yiğecek-içecek standları servise hazırlanıyor, sponsor pankartları asılıyor, sahne-ses-ışık düzeni kuruluyor, ekipler prova yapıyor vs. Tüm bu hazırlıklar içinde hepimizin gözü-dikkati-merakı, tesislerin girişteki ana duvarını boydan boya kaplayacak olan “Fotoğraflarla Abhazya savaşı ve zaferi” panosunun hazırlanışındaydı...

Metrelerce büyüklükteki bu pano, 6-7 kişilik bir ekip tarafından özenle düzenleniyordu. Tam ortaya, Abhazya’yı zafere ve özgürlüğe taşıyan büyük lider Vladislav Ardzınba’nın fotoğrafı asılmıştı. Hemen altında Türkiye’den şehitlerimiz Efkan, Bahadır, Hanefi, Vedat ve Zafer’in fotoğrafları. Sağına ve soluna ise savaşın önemli komutanları; V.Arışba’dan S. Sosnaliev’e, M. Hvartskia’dan Ş. Basaev’a, M. Kişmaria’dan M. Yağan’a, V. Eşba’dan A. Dzagaev’e, M. Kilba’dan A. Shardanov’a, A. Kobahia’dan G. Nikitchenko’ya daha pekçok isim... Abhazya’dan, Adige’den, Kabardey-Balkar’dan, Karaçay-Çerkes’den, Çeçenistan’dan, Osetya’dan, Dağıstan’dan, Rusya’nın çeşitli bölgelerinden önemli komutanlar. Ve, dünyanın dört bir tarafından gelip Abhazya’nın bu büyük direnişinde Abhazlarla omuz omuza savaşan cesur gönüllüler. Savaştan enstantaneler, anlatılar...

Son rötuşları yapılıp karanfillerle süslenen bu dev pano, en üstüne büyük puntolarla atılan şu başlıkla tamamlandı: ’93 Ruhu...

‘93 Ruhu, Abhazya’yı zafere ve özgürlüğe taşıyan birlik ve dayanışma ruhudur. Başta Adigeler olmak üzere tüm Kuzey Kafkas halklarını Abhazya’yı korumak için seferber eden, diyasporayı ayağa kaldıran, Abhazya halkıyla birlikte mücadele ettiren, şavaştıran şey, işte bu birlik ruhudur. 30 Eylül (1993) zaferi birlikteliğin, birlik olmanın zaferidir. Hepimizin zaferi...

Ve saat 12’den itibaren kadını-erkeği, genci-yaşlısı kalabalıklar Akbalık’a akmaya başladığında, en büyük izdiham, metrelerce uzayan bu hatırlama panosunun önünde oluştu. Herkes, ’93 Ruhu’nu yeniden hissetti, yaşadı. Devam eden saatlerde, kutlama programının genel konsepti ve içeriğiyle, katılımcı sayısı ve coşkusuyla, kardeş Kafkas halklarının biraradalığıyla ’93 Ruhu Akbalık’ta yeniden vücuda geldi.

Ve hep birlikte sesimizi yükselttik; Yaşasın birlik, zafer ve özgürlük...


1 Ekim (2011) Cumartesi sabahı, Akbalık sosyal ve spor tesislerinde, o gün saat 14:00’de başlayacak Abhazya’nın zafer ve özgürlük kutlaması (Ayaayra Amş) için son hazırlıkları yapılıyorduk. At yarışlarının olacağı pist ile diğer etkinliklerin gerçekleşeceği mahal, altyapı bakımından günler önce hazırlanmıştı. Bir gün önce ise, şiddetli yağmura rağmen, geçe geç saatlere dek süren çalışmalarla tesislerin tamamı bayraklarımızla ve flamalarımızla donatılmış, yiğecek-içecek çadırları kurulmuş, standlar ve masa-sandalya düzeni vs. kabaca hazır hale getirilmişti. 1 Ekim sabahına ‘ince işler’ kalmıştı...

Gecenin yorgunluğuna rağmen, yağmurun kesilip güneşin göz kırpması hepimizin yüzünü güldürmüştü. Her tarafta hummalı bir çalışma vardı; jokeyler atlarını piste alıştırmak için gezdiriyor, hakemler son ölçümleri yapıp yarış hazırlıklarını gözden geçiriyor, yiğecek-içecek standları servise hazırlanıyor, sponsor pankartları asılıyor, sahne-ses-ışık düzeni kuruluyor, ekipler prova yapıyor vs. Tüm bu hazırlıklar içinde hepimizin gözü-dikkati-merakı, tesislerin girişteki ana duvarını boydan boya kaplayacak olan “Fotoğraflarla Abhazya savaşı ve zaferi” panosunun hazırlanışındaydı...

Metrelerce büyüklükteki bu pano, 6-7 kişilik bir ekip tarafından özenle düzenleniyordu. Tam ortaya, Abhazya’yı zafere ve özgürlüğe taşıyan büyük lider Vladislav Ardzınba’nın fotoğrafı asılmıştı. Hemen altında Türkiye’den şehitlerimiz Efkan, Bahadır, Hanefi, Vedat ve Zafer’in fotoğrafları. Sağına ve soluna ise savaşın önemli komutanları; V.Arışba’dan S. Sosnaliev’e, M. Hvartskia’dan Ş. Basaev’a, M. Kişmaria’dan M. Yağan’a, V. Eşba’dan A. Dzagaev’e, M. Kilba’dan A. Shardanov’a, A. Kobahia’dan G. Nikitchenko’ya daha pekçok isim... Abhazya’dan, Adige’den, Kabardey-Balkar’dan, Karaçay-Çerkes’den, Çeçenistan’dan, Osetya’dan, Dağıstan’dan, Rusya’nın çeşitli bölgelerinden önemli komutanlar. Ve, dünyanın dört bir tarafından gelip Abhazya’nın bu büyük direnişinde Abhazlarla omuz omuza savaşan cesur gönüllüler. Savaştan enstantaneler, anlatılar...

Son rötuşları yapılıp karanfillerle süslenen bu dev pano, en üstüne büyük puntolarla atılan şu başlıkla tamamlandı: ’93 Ruhu...

‘93 Ruhu, Abhazya’yı zafere ve özgürlüğe taşıyan birlik ve dayanışma ruhudur. Başta Adigeler olmak üzere tüm Kuzey Kafkas halklarını Abhazya’yı korumak için seferber eden, diyasporayı ayağa kaldıran, Abhazya halkıyla birlikte mücadele ettiren, şavaştıran şey, işte bu birlik ruhudur. 30 Eylül (1993) zaferi birlikteliğin, birlik olmanın zaferidir. Hepimizin zaferi...

Ve saat 12’den itibaren kadını-erkeği, genci-yaşlısı kalabalıklar Akbalık’a akmaya başladığında, en büyük izdiham, metrelerce uzayan bu hatırlama panosunun önünde oluştu. Herkes, ’93 Ruhu’nu yeniden hissetti, yaşadı. Devam eden saatlerde, kutlama programının genel konsepti ve içeriğiyle, katılımcı sayısı ve coşkusuyla, kardeş Kafkas halklarının biraradalığıyla ’93 Ruhu Akbalık’ta yeniden vücuda geldi.

Ve hep birlikte sesimizi yükselttik; Yaşasın birlik, zafer ve özgürlük...


1 Ekim (2011) Cumartesi sabahı, Akbalık sosyal ve spor tesislerinde, o gün saat 14:00’de başlayacak Abhazya’nın zafer ve özgürlük kutlaması (Ayaayra Amş) için son hazırlıkları yapılıyorduk. At yarışlarının olacağı pist ile diğer etkinliklerin gerçekleşeceği mahal, altyapı bakımından günler önce hazırlanmıştı. Bir gün önce ise, şiddetli yağmura rağmen, geçe geç saatlere dek süren çalışmalarla tesislerin tamamı bayraklarımızla ve flamalarımızla donatılmış, yiğecek-içecek çadırları kurulmuş, standlar ve masa-sandalya düzeni vs. kabaca hazır hale getirilmişti. 1 Ekim sabahına ‘ince işler’ kalmıştı...

Gecenin yorgunluğuna rağmen, yağmurun kesilip güneşin göz kırpması hepimizin yüzünü güldürmüştü. Her tarafta hummalı bir çalışma vardı; jokeyler atlarını piste alıştırmak için gezdiriyor, hakemler son ölçümleri yapıp yarış hazırlıklarını gözden geçiriyor, yiğecek-içecek standları servise hazırlanıyor, sponsor pankartları asılıyor, sahne-ses-ışık düzeni kuruluyor, ekipler prova yapıyor vs. Tüm bu hazırlıklar içinde hepimizin gözü-dikkati-merakı, tesislerin girişteki ana duvarını boydan boya kaplayacak olan “Fotoğraflarla Abhazya sava


bittiiii

Impressum

Tag der Veröffentlichung: 20.10.2011

Alle Rechte vorbehalten