Εξώφυλλο
ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ – ΚΑΜΑΤΕΡΟΥ
24 μικρές ιστορίες πατριδογνωσίας απ’ ό,τι ζήσαμε και θυμόμαστε, ό,τι βιώνουμε και οραματιζόμαστε για την πόλη μας!
2015 © Copyrights Α. Μηλιώνης
παραχωρημένα στον Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού και Παιδείας του Δήμου Αγίων Αναργύρων Καματερού
για 10.000 αντίτυπα και για την ηλεκτρονική έκδοση στην NetHouse.gr
Έντυπη έκδοση από την εταιρεία: 
e-book από την NetHouse.gr
Κείμενα και Απεικονίσεις: Ανδρέας Μηλιώνης
Φιλολογική επιμέλεια κειμένων: Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Αγίων Αναργύρων
από τον Καθηγητή κ. Παντελή Χιονίδη
Περιεχόμενα
Το Αλφάβητο είναι το ξεκίνημα για την εκμάθηση της γλώσσας, για να γίνουν τα γράμματα συλλαβές, οι συλλαβές λέξεις και οι λέξεις να ξεδιπλώσουν τον πλούτο της γλώσσας, των εννοιών και του πολιτισμού.
Ο ιστορικός Αντρέας Μηλιώνης ξεδιπλώνει σε τούτο το έργο το δικό μας Αλφαβητάρι, αυτό της πόλης των Αγίων Αναργύρων - Καματερού. Οπως ένα-ένα τα γράμματα χτίζουν τη γλώσσα μας, χτίζει κι αυτός το οικοδόμημα της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης των Αγίων Αναργύρων - Καματερού.
Τα ψηφία της γλώσσας γίνονται ψηφίδες γνώσης και συλλογικής ταυτότητας. Και μέσα από την απλότητα στη μορφή της παρουσίασης αναδεικνύεται ακόμη πιο περίτρανα ο πλούτος κοινωνικής και πολιτιστικής παράδοσης που μας έθρεψε και που κληροδοτούμε στα παιδιά μας.
Νίκος Α. Σαράντης Δήμαρχος Αγίων Αναργύρων – Καματερού
H συνένωση δύο πόλεων με μεγάλη ιστορία είναι ευκαιρία πολιτιστικής και τουριστικής ανάπτυξης. Για να γίνει όμως αυτό προϋποθέτει κάτοικοι, γείτονες και επισκέπτες να γνωρίσουν τα σημεία αναφοράς της ενωμένης πόλης μας.
Το όραμα για την πολιτιστική ανάδειξη της πόλης μας και η άψογη συνεργασία με τον φίλο Ανδρέα, οδήγησε στο «Αλφαβητάρι της πόλης των Αγίων Αναργύρων –Καματερού». Ελπίζω η ιδέα αυτή να είναι αφετηρία ενημέρωσης, εκπαίδευσης και πολιτιστικής ένωσης.
Περικλής Α. Παπαγεωργίου Πρόεδρος Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού & Παιδείας Δήμου Αγίων Αναργύρων – Καματερού
Εισαγωγή
Στα πρώτα μαθητικά μου χρόνια, από τα πιο αγαπημένα μου μαθήματα ήταν η Πατρι- δογνωσία με την στενή - τοπική και την ευρύτερη έννοια της: η συνοικία, η πόλη, ο νομός, το γεωγραφικό διαμέρισμα, η πατρίδα ολόκληρη, η Ελλάδα μας. Το μάθημα ήταν ένα ταξίδι που το κάναμε δυο φορές τη βδομάδα, μέσα στην αίθουσα φυσικά και με πολλή φαντασία.
Ο δάσκαλός μας με τη βοήθεια ενός μεγάλου χάρτη και επιλεγμένων εικόνων μας μάθαινε για τα βουνά, τις πεδιάδες, τα ποτάμια, τις λίμνες, τα δάση, τις θάλασσες.
Οταν ήθελε να κάνει το μάθημα πιο ζωντανό τραβούσε την κουρτίνα του παράθυρου της αίθουσας και μας έδειχνε τις κορυφογραμμές της Πάρνηθας και του Υμηττού. Τον Κηφισό που ήταν πολύ κοντά στο σχολείο μας τον απολαμβάναμε στις εκπαιδευτικές εκδρομές μας.
Θυμάμαι κι εκείνο το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη.
Τι είν’ η πατρίδα μας; Μην ειν’ οι κάμποι; Μην είναι τ’ άσπαρτα ψηλά βουνά;
Μην είν’ ο ήλιος της που χρυσολάμπει; ...
Θυμάμαι το παλιό τοπίο της περιοχής με τις στέρνες, τους λαχανόκηπους, τα θερμοκήπια, τα μαγγανοπήγαδα, τα κοπάδια που διέσχιζαν τους χωματόδρομους περνώντας ανάμεσα στις αυλές των σπιτιών, τα κάρα με τα γαϊδουράκια που κατηφόριζαν τη μοναδική άσφαλτο για το κέντρο φορτωμένα σταφύλια και ζαρζαβατικά. Ακόμη και τα τραίνα, οι «μουντζούρηδες», ήσαν πολύ διαφορετικά εκείνα τα χρόνια.
Και ο καιρός περνούσε. Οι εικόνες γύρω μας άλλαζαν. H χλωρίδα δεν είχε πια εκείνη την ποικιλία των χρωμάτων που άλλαζαν με την εποχή του χρόνου: καφέ, πράσινο, το ποικιλόχρωμο των λουλουδιών, κίτρινο, γκρίζο και πάλι καφετί, μαγνητίζοντας το βλέμμα και αναπτερώνοντας την ψυχή. Το τοπίο έχασε την αθωότητά του. Τώρα η πόλη χτιζόταν από τη μια άκρη στην άλλη, η αγορά της μεγάλωνε και οι δουλειές πήγαιναν ρολόι. Κατάτμηση των παλιών αγρών και εμπορευματοποίησή της γης για οικιστική χρήση, εσωτερικοί μετανάστες, μεσίτες, οικοπεδέμποροι, εργολάβοι, χτίστες, μαντράδες, φορτηγά με τις καρότσες γεμάτες υλικά οικοδομών. Σιγά και σταθερά ένα μεγάλο γκρίζο χαλί απλώθηκε στην περιοχή καλύπτοντας το μεγαλύτερο τμήμα της. Τα χωράφια, τα βοσκοτόπια, χτίστηκαν και στα πιο κακοτράχαλα σημεία, τα ρέματα σκεπάστηκαν.
Τα τελευταία χρόνια οι εικόνες του τοπίου της παλιάς πόλης ξεθωριάζουν όπως και η γνώση για τις δύο ενότητες που τη συγκροτούν στα νέα διευρυμένα όριά της. Ενας πολυάνθρωπος χώρος, ψηφίδα του οικιστικού ιστού της ευρύτερης Πρωτεύουσας, αναζητεί τη νέα πολιτιστική του ταυτότητα μέσα από τις κοινές διαδρομές και τα σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία του. Είναι ο λόγος άλλωστε που έκανε επιτακτική την παρούσα έκδοση.
Ανδρέας Α. Μηλιώνης
Α
γιοι Ανάργυροι
Στη θέση του σημερινού μεγαλοπρεπούς Ιερού Ναού των Αγίων Αναργύρων υπήρχε από τους χρόνους της Τουρκοκρατίας ένα μικρό ξωκλήσι αφιερωμένο στους Αγίους Κοσμά και Δαμιανό, που είναι ιδιαίτερα αγαπητοί στους Χριστιανούς, γιατί προσέφεραν σε ασθενείς και πάσχοντες δωρεάν τις ιατρικές υπηρεσίες τους. Το μικρό εκκλησάκι, χτισμένο σε ένα χαμήλωμα του εδάφους, αναφέρεται ως τοπόσημο σε συμβόλαια κατά τους χρόνους του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα. H παράδοση θέλει η κατασκευή του να έγινε με τη φροντίδα κάποιου θεοσεβούς Χριστιανού που θέλησε με την πράξη του αυτή να
Impressum
Verlag: BookRix GmbH & Co. KG
Tag der Veröffentlichung: 03.04.2016
ISBN: 978-3-7396-4665-7
Alle Rechte vorbehalten
Widmung:
H συνένωση δύο πόλεων με μεγάλη ιστορία είναι ευκαιρία πολιτιστικής και τουριστικής ανάπτυξης. Για να γίνει όμως αυτό προϋποθέτει κάτοικοι, γείτονες και επισκέπτες να γνωρίσουν τα σημεία αναφοράς της ενωμένης πόλης Αγίων Αναργύρων - Καματερού.
Το όραμα για την πολιτιστική ανάδειξη της πόλης μας οδήγησε στο «Αλφαβητάρι της πόλης των Αγίων Αναργύρων –Καματερού».
Ελπίζω η ιδέα μας αυτή το «Αλφαβητάρι της πόλης των Αγίων Αναργύρων –Καματερού» να είναι αφετηρία ενημέρωσης, εκπαίδευσης και πολιτιστικής ένωσης.