Hüt!

Un koom ick hüt noch nich sowiet,
Denn mokt mi dat keen Sorgen.
Hüt heff ick noch keen Lust, wat Schiet,
Ick mok de Arbeit morgen.
Unwenn dat morgen noch nich is,
Denn öbermorgen ganz gewiß.

Mien Jung ,dat is jo nett von di,
Schoon hüt man noch dien Knoken,
So bliew man noch een Tietlang bi,
Denn sall sick datt woll moken.
Schoon hüt dien Knoken un dien’n Kopp,
Wat Tied bit morgen hett,stütt op.

Nee, nee,mien Söhn,-hüt angefot,
Hüt is de Dag to’n Streben,
All’,de op morgen sick verlot,
Bringt dat to nicks in’n Leben.
Stramm in’d Geschirr,dat is dat Slag,
Nicks opgestütt,-hüt is de Dag!












"Hamborger Hoben"

Hunger

 Dusend Schap sökt op un dal,

Kahl is allens, rottenkahl.

Luxuspeer staht vull in‘d Freten,

Harrn wi Schap doch ok een beten!

Doch de Schäperhund hölt Wach,

Hölt de dusend Schap in Schach.

 

Dusend Minschen schreet na Brot,

Rundümher is Öwerflot.

Un se meent von Rechtenswegen

Hört ehr ok wat von den‘n Segen.

Doch“ Gesetz un Recht“ höllt Wach,

Höllt de dusend stramm in Schach.

 

Fleesch genog un Brot soveel,

Un doch Hunger un Gequäl! -

Oh, wat is dat blot förn Leben

Ünner unsen blauen Heben!

Dusend Minschen schreet na Brot,

Tein, de leewt in Öwerflot!

 

Schap sünd Schap, se staht un blarrt,

Wenn se slecht behandelt ward.

Minschen awer, de söllt streben,

Dat se all‘ wat hebbt von‘n Leben.

Brot un Botter, Fleesch un Wien,

Sölt för jeden Minschen sien

Grang mit veer

Se seeten in`n Krog bi Brannwien un Beer‘

Hansjochen speel grod ‘n Grang mit Veer.

Opnmol geiht op de Stuwendöör,

Un rinn kummt Hansjochen sinn öllstes Göör.

„Och Vadder, och Vadder, kumm gau doch mol her

In`n Huus‘ is passeert een grot Mallöhr,

Uns‘ Mudder is fulln, von‘n Böhn keum se her,

Dor breuk de Ledder, nu ligg‘s op de Eer.“

 

„Nanu, na, goh man, ick koom naher.

Eers speel ick to En‘n mien‘ Grang mit Veer.“

De Jung geiht aww. —Hansjochen drinkt Beer,

Un wedder geiht op de Stuwendöör,

„Och Vadder, och Vadder, nu kumm doch snell her!

Uns‘ Mudder is dot, se leewt nich mehr!“

„Wat sall i c k denn dor, du dummes Göör?

Dat Leben inpußen kann ick ok nich ehr.

 

Nu lot endlich nu dat oll Gestöhr,

Un

Impressum

Verlag: BookRix GmbH & Co. KG

Texte: Coverbild(Hamburg-Bilder.HH.de
Tag der Veröffentlichung: 24.06.2009
ISBN: 978-3-7368-9061-9

Alle Rechte vorbehalten

Widmung:
Für unseren Enkel Sören