LA ESENCO
DE
SXRIMADBHAGVADGITA
EN
SIMPLA ESPERANTO


ANIRUDDHA BANHATTI 


Publisher
Aniruddha Banhatti,
Flat 102, Harmony,
Padma Co operative Housing Society,
Bibwewadi,
PUNE 411037
020-65270908
anibani@rediffmail.com  
CONTENTS

Enkonduko 4-6
Unu 7-8
Du 9
Tri 10
Kvar 11
Kvin 12
Ses 13
Sep 14
Ok 15
Naux 16
Dek 17
Dekunu 18-19
Dekdu 20-21
Dektri 22
Dekkvar 23-24
Dekkvin 25-26
Dekses 27-28
Deksep 29-30
Dekok 31-32
 
LA ESENCO DE SXRIMADBHAGWADGITA
EN
SIMPLA ESPERANTO


ENKONDUKO

Sxrimadbhagwadgita estas mirinda libro. Gxi estas parto de granda Hinda epiko Mahabharat. En la okcidento, Hinda mitologo ne estas tiel konata kiel la Greka. Do cxi-tiu provo por popularigi valoran tekston el Hinda mitologo.

Mi ne estas religia persono. En mia pensado, mi estas preskaux ateisto. Kial preskaux ateisto? Cxar, foje, mi dubas pri mia kredo de ateismo. Cxar ateismo estas ‘ismo’, estas firma kredo. Sed homara naturo, laux mi ne povas toleri ian ismon por longe.

Sanskrut literaturo estas tre ricxa. Se mi faros vin kurioza pri Sanskrut literaturon, mi atingos mian celon.

Komence mi rakontu al vi la historion de Mahabharat. Mi trancxas la komencan parton kie oni parolas pri diversaj dinastoj, naskigxo de Regxoj kotopo, kaj rakontas al vi la kernan historion de Mahabharat.

En la regno de Hastinapur, Dhrutarasxtra kaj Pandu estis princoj, naskita de mem patro sed malsamaj patrinoj. Dhrutarasxtra estis la pli agxa, sed cxar li estis blinda denaske, Pandu Regxigxis. Pandu havis kvin filojn, kaj Dhrutarasxtra havis cent filojn! Cxi tiuj centkvin princoj grandigxis kune kaj kune lernis la artojn kaj sciencojn lernindajn por princoj. La filojn de Pandu oni nomigis kiel ‘Pandava’ kaj la filoj de Dhrutarasxtra kolektive nomigxis ‘Kaurava’. La kvin Pandava estis Judhisxthir, Bhim, Argxun, Nakul kaj Sahadev. Durjodhan kaj Dussxasan estis la plej agxaj Kaurava. Judhisxthir estis la plej agxa el la 105 princooj. Tial, Dhrutarasxtra deklamis lin kiel venonta Regxo. Kiam Pandu mortigxis, Bhisxma, onklo de Pandu kaj Dshrutarasxtra regxis en la nomo de Pandu. Kiam Judhisxthir atingis la propran agxon, li igxis la Regxo. Judhisxthir estis tre bona kiel regxo kaj lia altiganta famo kaj sukceso kauxzis envion kaj fine malamon en la koroj de Kaurava. Durjodhan diris liajn dubojn al Dhrutarasxtra. Li rezonis ke Dhrutarasxtra estis pli agxa ol Pandu sed kauxze de blindeco, Pandu igxis la Regxo. Nun kiam Pandu mortigxis, Kaurava, filoj de Dhrutarasxtra estis la veraj heredantoj de la trono. Pandava ne meritis gxin. Dhrutarasxtra konsentis kaj kune ili elkovis planon. Dhrutarasxtra deziris ke Pandava ekiru al pilgrimo cxe Varanavat kie okazos granda religia festivalo de Lordo Sxiva. Obeante lian deziron, Pandava iris por la pilgrimo kun ilia patrino Kunti. Survoje, Durjodhan konspiris por murdi ilin en la malplena domo kie ili tranoktis. Sed Pandava lernis pri la konspiro je la lasta momento kaj eskapis el la brulanta domo. Malbonsxance, kvin cxasistoj kaj ilia patrino ankaux rifugxis en la mem domo. Oni trovis iliajn kadavrojn kaj Kaurava pensis ke Pandava mortigxis. Ili funebris publike kaj celebris private. La civitanoj estis malfelicxaj kaj ili funebris longatempe.

Post kelkaj monatoj Pandava finis la pilgrimon kaj revenis hejme. Nevolante, sed kauxze la premo de Bhisxma kaj la civitanoj, Dhrutarasxtra dividis la regnon en du partoj. Li diris al Pandava, “Por eviti nenecesan malamikecon inter Pandava kaj Kaurava, mi donas al vi duonan regxlandon. Vi konstruu novan cxefurbon cxe Khandavaprastha kaj Kaurava havos ilian cxefurbon cxe Hastinapur, nun renomita kiel Indrtaprastha.”
Kvankam ilia duona regxlando ne estis tiel bona, Pandava felicxe akceptis gxin kaj baldaux konstruis cxefurbon cxe Khndavprastha. Baldaux, la civitanoj trovis la regadon tiel bona kaj gxusta ke cxiuj intelektuloj, artistoj, komercistoj kaj ricxeguloj komencis migri al Khandavprastha. Indraprastha, kiu estis granda cxefurbo unufoje nun aperis kompare senglora. Tio kolerigis Durjodhan. Laux la konsilo de lia patrina onklo Sxakuni, li defiis Pandava, ilin, por vetludo. Cxar Regxoj ne povis rifuzi tian defion, Pandava iris al Indraprastha. Kun sxargxitaj jxetkuboj kaj per friponado, Kaurava gajnis la tutan abundon de Pandava, kaj per la lasta veto, sendis lin por dekdu jaroj de ekzilo kaj unu jaro de anonima vivo. Pandava restis fidelaj al la veto kaj foriris por dektri jaroj. Poste ili revenis kaj demandis ilian propran regxlandon. Kaurava rifuzis. Pandava diris al ili, “Donu kvin urbetojn al ni. Ni prizorgos la civitanojn kaj vivos pace.”
Durjodhan la plej agxa Kaurava respondis,
“Forgesu kvin urbetojn. Ni ne donos al vi ecx tiom da lando kiom okupas la pinton de kudrilo!”
Lordo Sxrikrusxna, konsilisto de Pandava, konsilis ilin batali por iliaj rajtoj. Do oni deklamis militon!
Kiam ambaux armeoj frontis unu la alian, Argxun, kiu estis la plej bona militisto el Pandava, vidis cxiujn liajn amikojn ekde infanagxo, liajn kuzojn, onklojn, liajn instruistojn kaj aliajn respektindajn personojn starante antaux li kiel liaj malamikoj! Li tute perdis lian deziron por batali kaj metis liajn armilojn sur la tero. Lordo Sxrikrusxna lia cxargvidisto kaj konsilisto demandis al li la kauxzon. Kiam Argxun diris liajn dubojn pri murdi siajn karulojn kaj parenculojn, Sxrikrusxna instigis lin batali cxar la batalo estis por gxusta kauxzo. Cxi-tiu konsilo de Sxrikrusxna, donita al Argxun estas la teksto konita kiel Sxrimadbhagwadgita.

La konsilo de Sxrikrusxna aplikas al cxiuj homaj situacioj, al cxiuj tempoj – pasta, nuna kaj futura – kaj gxi estas la esenco de filozofio por vivi bonmaniere kaj sen konfuzigxi pri korekto- nekorekto, libervolo aux destino, kotopo, kaj gxi levigas la homaran vivon al la plej alta nivelo.

Bhagwadgita havas 18 partojn. En la venontajn prelegojn, mi diros al vi pri ilin.

La tuta teksto de Bhagwadgita sen iuj komentarioj faras tre belan, interesan kaj koncizan legadon.

Se cxi-tio altiras vin al la origina verko, mia laboro estos sukcesa!  
UNU

Nun mi enkondukos Gita, gxin, kiel oni vokas mallonge, aux Bhagwadgita, aux Sxrimadbhagwadgita, vokita respekteme. Gxi havas 18 partojn. La unua parto nomigxas ‘Argxun Visxad Jog’ aux ‘La Aflikto de Argxun’.

La batalo estas komenconta cxe la sankta batalkampo de Kuruksxetra kaj la blinda Regxo Dhrutarasxtra volas scii kio okazas tie. Do li ordonas Sangxaj kiu povas vidi tre for laux lia speciala povo, kaj demandas al li diri tion kio okazas cxe Kuruksxetra.

Dhrutarasxtra diris, “O Sangxaj, amasigxita cxe Kuruksxetra, la sankta batalkampo, diru al mi tion kion faris miaj popoloj kaj Pandava.”
Sangxaj diris, “La Regxo Durjodhan, vidinte la armeon de Pandava, alvenis al lia instruisto Drona kaj diris jene, ‘Vidu, O Instruisto, cxi tiuin armeon de filoj de Pandu, kiun ordigas la Filo de Drupad, via sxatata studento.’

Li inventaris cxiujn militistojn antaux ili, kaj admonis ilin por subteni sin. Li diris, ‘Nia armeo gardita de Bhisxma estas tiel granda ke oni ne povas ecx nombri gxin. Sed la armeo de Pandava gardita de Bhim estas kompare malgranda, facile nombrebla. Do starante surloke vi nur subtenu Bhisxma, kaj la venko estos nia.’

La forta pliagxa Kuru, Bhisxma, la Granda Mosxto, por gajigi Durjodhan, lin, mugxis kiel leono, kaj blovis lian konkegon. diversaj militistoj blovis iliajn konkegojn kaj la sono strikis teroron en la koroj de malfortuloj.”

Sangxaj diris, “ Tiam, O Lordo de Tero, vidante la armeon de Durjodhan ordiganta kaj la batalo komenconta, Argxun levis lian arkon kaj diris al lia cxaristo, Lordo Krusxna, jene, ‘Metu mian cxaron inter la du armeoj, ke mi eble vidos kiuj staras cxi tie preparitaj por batali. Antaux la komenco de batalo mi vidu kontraux kiujn mi devas batali. Cxar mi deziras scii kiuj subtenas la malboninklinan Durjodhan, lin, cxe cxi tiu batalkampo.’”

Sangxaj diris, “Jen ordita, Hrusxikesx drivis la plej granda cxaron al loko inter la du armeoj. Tiam Parth(Argxun) vidis, en ambaux armeoj avojn, bopatrojn, onklojn, kuzojn, filojn, nepojn, amikojn kaj instruistojn.

Tiam, Argxun, la filo de Kunti, vidinte cxiujn liajn parencojn, diris tre malgxoje kaj kun profunda kompato, ‘Vidante, O Krusxna, cxi tiujn miajn parencojn kunigxitaj cxi tie, pretaj por batali, miaj membroj paneas kaj mia busxo sekigxas. Mi tremas tutkorpe kaj la Gandiva, la Dia arko, falas el mia mano. Mia hauxto bruligxas. Nek, O Kesxava, mi povas stari rekte. Mia menso estas en kirlo kaj mi vidas malbonajn signojn.

O krusxna, mi ne povas vidi iun bonecon mortigi miajn parencojn en batalo. Mi deziras nek la venkon, nek la imperion nek ecx la plezuron.’

Argxun citis siajn diversajn dubojn, aludante sanktan skribon kaj la devo de homaro unu al la alian. Argxun finis per diri, ‘Ho ve! Ni faras grandan pekon. Ni estas pretaj mortigi niajn parencojn pro avareco, por plezuro de regno. Vere se la filoj de Dhrutarasxtra mortigos min, senrezista kaj senarma, tio estos plibona por mi.’”

Sangxaj diris, “Dirante tiel en la mezo de batalkampo, Argxun, forjxetante la Dian arkon kaj sagxojn, sinkis sur la segxo de lia cxaro, lia menso afliktita de malgxojo.”

Jen fingxas la unua parto nomita “La Jogo de Aflikto de Argxun” aux “Argxun Visxad Jog.” 
DU

Lordo sxrikrisxna diris al Argxun, kiu sidis malgaje, firma ke li ne batalos, “Argxun, vi estas brava militisto. Tia malkuragxo ne konvenas al vi. Levigxu kaj preparu por batali.” Tiam Argxun diris, “Ni havos regnon kaj abundon kaj mondumajn plezurojn per mortigi niajn karajn Instruistojn. Sed cxiuj tiuj plezuroj estos sangomakulitaj. Sxrikrusxna, mia menso estas tute konfuzita. Mi ne scias kion fari. Diru al mi ion preciza kaj honorinda.”

Tiam, kun subteno de Sanhxja filozofio, Lordo Sxrikrusxna diris al Argxun, “Argxun, vi cxagrenas pri senvalorajxoj. La animo cxeestanta en cxiu vivanta estajxo, estas ne detruebla kaj oni ne povas mortigi gxin. Same kiel persono forjxetas malnovan veston kaj surmetas la novan, la animo forlasas malnovan korpon kaj eniras novan korpon.”

Tiel, klarigante la efemerecon de korpo kaj la konstantecon de animo, Sxrikrusxna denove diris, “Argxun, cxar morto kaj naskigxo okazas cxiame, vi ne havas kauxzo por malgajigxi pro tio. Ankaux vi ne devas singxeni ke vi pekos mortigante homojn dum batalo. Argxun vi havas rajton nur je la ago. Je la frukto de la ago vi ne havas rajton. Do, vi forlasu la penson de ne fari agon, nome, fari la batalon.

Alie, por militistoj kaj Regxoj, nenio estas tiel honorinda kiel batali gxustan batalon. Vi eniru la batalon rigardante gxojon kaj funebron, plezuron kaj doloron, venkon kaj malvenkon kiel egalaj.”

Tiam, Argxun demandis pri ‘Sthitapradnja persono’, kiu estas persono kiu atingis kompletan ekvilibron de menso. Al tio, Sxrikrusxna respondis, “La persono kiu forlasas cxiujn dezirojn, restas kontenta nur estante, kiu ne malgajigxas pri aflikto, ne deziras gxojon, kiu ne havas timon, avidon aux koleron, ecx iomete, kaj kies sensaj organoj estas en kompleta rego de si mem, tiu persono oni vokas kiel ‘Sthitapradnja’ aux persono de stabila intelekto.”

Cxar la diskuto en cxi tiu parto estas pri ‘Sanhxja Filozofio’, gxi nomigxas “Jogo de Sanhxja Filozofio” aux “Sanhxja Jog” 
TRI

Sxrikrusxna deklaris ke scio estas supera ol ago kaj admonis Argxun fari lian devon. Aludante al tio Argxun demandis, “Sxrikrusxna, se scio estas supera ol ago do kial vi diras al mi fari tiel malbonan agon de batali?”

Tiam, Sxrikrusxna respondis, “Argxun, estas du vojoj por atingi Moksxa aux Liberecon. Kvankam la vojo de scio estas necesa por libereco, estas malgxusta forlasi agon. Ecx klerigxitaj personoj kaj joganoj faras agojn sencxese. La korpo ne funkcios se oni forlasas agojn. Se oni faras agon kun sendezira menso, tiun agon ne afektas la faranton, nek gxi ligas la faranton iumaniere.”

“Ecx se la vivmaniero de aliuloj aux aliaj religioj aperas pli facila, vivi per sia propra vivmaniero, sia propra profesio kaj sia propra religio estas honorinda. Se propra vivmaniero estas malfacila aux sxajne aperas makulo en gxi, tamen, estas avantagxa adheri al tiu.”

Argxun demandis, “Ecx kiam oni faras propran devon, oni adheras al propra religio, ecx sendezire, kial oni turnigxas al peko?”

Lordo Sxrikrusxna diris, “Avido kaj kolero estas la vicoj kiuj indukas personon peki. Tial Argxun, unue, vi atingu regon sur viaj sensoj, via kolero kaj avido”

Cxar Lordo Sxrikrusxna eksplikis la gravecon de agoj en cxi tiu parto, gxi nomigxas “Jogo de Ago” aux “Karma Jog.”  
KVAR

Lordo Sxrikrusxna diris, “Mi diris cxi tiun eternana karmajogon al Suno, Suno diris gxin al Manu, Manu diris gxin al Iksxvaku. Laux tradicio, gxi pasis al multaj sagxuloj. Poste gxi perdigxis en tempo. La saman Karmajogon mi diris al vi hodiaux.”

Kiam Argxun miris ke kiel Sxrikrusxna estis en la antikva tempo de Iksxvaku kaj Manu, Sxrikrusxna diris, “Argxun, vi kaj mi, ni naskigxis multfoje. Vi ne scias tion sed mi scias. Mi naskigxas en cxiu epoko por detrui la maljustulojn kaj gardi la justulojn, por re establi la pereantan socion, kaj por revigligi religion. Mi faras agojn sed la agojn ne gluigxas al mi. Tiel, tiuj kiuj scias la sekreton de mia naskigxoj kaj agoj kunigxas kaj kunfandas kun mi. Homoj devas fari agojn, sed oni devas donaci la agojn al Brahma aux al la universo, sen deziroj pri la rezultoj aux fruktoj de niaj agoj. La vojo de agoj estas tre profunda. Oni devas fari agojn kun kompreno. Jogano aux scianto estas libera de agoj malgraux farante ilin. Nenio estas tiel sankta kiel scio. Cxiuj agoj finigxas en scio. Tial, Argxun, vi atingu la superan scion kaj donacu cxiujn viajn agojn al mi.”

Cxar cxi tiu parto eksplikas kiel oni devas fari agojn kaj donaci la agojn al la universo aux Brahma, gxi nomigxas “La Jogo de Donaci Agojn al la Universo.” Aux “ Karma Bramharpan Jog”. 
KVIN

Kiam Lordo diris la cxefan gravecon de scio, Argxun demandis, “Kio estas pli bonfara? Fari agojn sen deziroj por la fruktoj aux tute abstini fari agojn kaj donaci agojn al la universo?”

Tiam Lordo Sxrikrusxna diris, “Abstini fari agojn kaj fari agojn senpartie ambaux liberas sin. Sed ‘Karma Jog’, tiu estas fari agojn kaj donaci la fruktojn de la agoj al universo estas supera.

Cxar ecx antaux donaci agojn al Brahma, oni devas fari ilin senpartie. Tial, abstini fari agojn selektive estas pretendema.

Persono kiu scias Jogon bone ecx kiam farante agojn de spiri, vidi, marsxi, paroli kotopo, efektive spertas ke la sensoj logxas en la objektoj kaj la esteco faras nenion! Tiu persono forlasas dezirojn kaj dedicxas cxiujn agojn al la universo. Tial, iu ago ne igxas ligo por tiu persono. Same kiel akvo ne gluigxas al la lotusa folio malgraux kontinua kontakto kun gxi, la agoj ne gluigxas al ‘Karma Jogano’.

Sensciuloj tentigxas konsideri agojn kiel iliaj propraj faroj. Sed sciuloj faras agojn pere de la universo kun ekvilibra opinio. Tial, tiaj personoj gxuas la beatecon de esti libera ecx kiam ili vivas. Amantoj de libereco, sciuloj, unuigxas kun mi post la morto kaj atingas tutan eternan beatecon.”

Tiel finigxas la kvina parto, kiu eksplikas la donacon de agoj, kaj tial nomigxas “La Jogo de Donaci Agojn” aux “Karma Sanjas Jog.” 
SES

En cxi tiu parto, Lordo Sxrikrusxna eksplikas la gravecon de sindeteno kaj bridi la menson. Lordo Sxrikrusxna mallonge eksplikis pri ‘Jama, Nijama, Asana, Dharana, Dhjan kaj Samadhi’, la ses partoj de Jogo, kaj poste diris, “Sindetena persono kiu povas bridi la menson kaj kiu regardas egale al cxiuj vivantoj povas atingi la superan beatecon aux liberecon tiu estas Moksxa aux Nirvana.”

Argxun demandis, “O Sxrikrusxna, la menso estas tiel vigla kiel aero, do kiel oni povas bridi gxin? Kaj se oni ne povas bridi la menson, kiel oni povas fari la jogon?”

Tiam Sxrikrusxna diris, “Estas vere ke la menso estas viglega. Sed kun sinteno de senpartio, kaj kun konstanta praktikado, oni povas regi la mesnson.”

Argxun demandis, “ Se iu faras jogon sincere kaj konstante, sed pri iu kialo, se se la joga praktikado cxesigxas, kio okazas al tiu persono?”

Sxrikrusxna diris, “Tia persono neniam malprofitas. Se iu mortas antaux la joga praktikado kompletigxas, tiu persono renaskigxas kaj la joga praktikado dauxrigxas gxis la fina liberaco aux Nirvana.”

Dirante tiel, la Lordo diris denove, “O Argxun, el tiuj kiuj faras ritajn pentofaradon, kiuj atingaas puran scion kaj kiuj sekvas la vojon de agoj, iu jogano kiu sekvas sindeteno estas supera ol cxiuj tiuj. Tial, vi igxu jogano kaj atingu tutan regon de menso”

Cxar oni diskutas pri sindeteno cxi tie, cxi tiu parto nomigxas “La Jogo de Sinseteno” aux “Atmasanjam Jog.” 
SEP

En cxi tiu parto Lordo Sxrikrusxna diskutas pri la naturo de Dio, aux la naturo de li mem kiel la scio aux la scienco vidas gxin.

Sxrikrusxna diris, “ O Argxun, la originala formo de Dio estas de du tipoj. La unua estas la baza, materia aux sentebla formo. Tiu estas farita de ok aspektoj : la tero aux la pezoforto, akvo, fajro, aero, spaco, intelekto, rezono kaj egoo. La dua estas la alta aux spirita formo. Gxi estas la vivforto kaj subtenas la tutan universon. Vi devas realizi ke mi mem estas la kreanto, subtenanto kaj detruanto de la universo. Ne estas io ekster de mi aux pli granda ol mi.

Mi estas la fluideco en akvo, la ardo en fajro, la lumo en Suno kaj Luno, kaj en cxiu ajxo mi konstante estas kiel gxia esenco. Mi estas la semo de vivo de cxiuj vivantuloj.

Sattva- la kavalito de ekvilibro, Ragxa- la kvalito de agado kaj Tama- la kvalito de inercio, cxi tiuj tri kvalitoj kiuj kreskigas cxiujn aliajn estajxojn de la universo originas el mi.

Mia Dia iluzo farita de cxi tiuj tri kvalitoj estas tro profunda por kompreni. Popoloj kiuj sxtas kaj amas cxi tiun iluzon, tentigxas de gxi, igxas sklavoj al gxi, kaj ne povas scii min kiel mi estas.

O argxun, estas kvar tipoj de adeptoj : tiuj kiuj turnigxas al mi kauxze de iliaj suferoj, tiuj kiuj bezonas iun favoron aux gajnon el mi, tiuj kiuj estas kuriozaj pri mi kaj tiuj kiuj scias pri mi kaj volas kunigxi kun mi.

La lasta tipo de adeptoj estas la plej karaj al mi. la aliaj adeptoj gajnas laux la forto de ilia adepteco kaj laux ilia deziro. Sed tiuj personoj kiuj unufoje spertas min en mia originala formo, tiuj joganoj kaj sciuloj neniam forvagas el mi, ecx kiam la universo cxesigxas.”

Cxar cxi tiu parto diskutas pri la formo de Dio laux la scio kaj la scienco, gxi nomigxas “La Jogo de Scio kaj Scienco” aux “ Dnjan Vidnjan Jog.” 
OK

Argxun demandis pri Bramha- la absoluto, Adhjatma- la spirito, kaj pri aliaj aferoj. Lordo definis kaj eksplikis la diversan terminaron.

Kiam parolante pri Brahma, Lordo Sxrikrusxna diris, “O Argxun, sciu ke Brahma estas la absoluta principo de cxefa graveco. Gxi estas nereduktebla, ne detruebla kaj cxiam ekzistanta. Tiuj sendeziruloj kiuj vojagxas al libereco, fine atingas cxi tiun staton de Brahma. Oni atingas tian staton kian oni pensas dum la vivo, kaj kiam oni forlasas la korpon. Tial, O Argxun, vi konstante pensu pri mi kaj faru la batalon. Se vi faras vian devon kun via menso kaj via intelekto konstante okupita de miaj pensoj, fine vi kunfandos kun la absoluto, kiu estas mi, tiu estas certa.”

Poste, Sxrikrusxna eksplikis kiel kontempli la Dion aux la superan animon pere de la scienco de jogo. Sxrikrusxna diris, “La jogano kiu bridas la sentajn organojn, koncentras je la kora pulso, metas la vivforto en la kapo, kaj en cxi tiu stato diras ‘Om’ la unu literan absoluton, tiu jogano atingas la absolutan staton de libereco.

Je la komenco de cxiu eono, el la ne-evidenta principo, aux la ‘Hiranja Garbha’ aux ‘Ora Embrio’, cxiuj vivantuloj aperas kaj je la fino de eono, malaperas en gxi. Cxi tiu ciklo estas neevitebla por cxiu ajxo en la universo. Sed tiu persono kiu forlasas la korpon post la atingo de absoluta stato de Brahma, ne plie revenas kaj liberigxas de cikloj de renaskigxoj.

Sxukla, kiu estas plenluma aux krusxna, kiu estas senluma, estas la du konstantaj statoj de universo. La joganoj en la stato de plenlumeco atingas liberecon. Tiuj kiuj sekvas la alia stato renaskigxas foje refoje. O Argxun, vi igxu scianto, vi igxu jogano.”

Cxi tiu parto diskutas pri la ne detruebla naturo de Brahma aux absoluto, tial gxi nomigxas “La Jogo de Nedetruebla Absoluto” aux “Aksxar Brahma Jog.” 
NAUX

Lordo Sxrikrusxna diris, “O Argxun, la scion kiun mi donas al vi estas tre sankta, plezurema, nedetruebla kaj la plej granda.

Sciu, O Argxun, ke mi kreas el mi mem cxi tiun universon de vivantaj kaj nevivantaj ajxoj. Cxiu vivo kaj cxiu materialo fine paligxas en mi.

Tiel mi adas fari agojn de kreo kaj detruo. Tamen, ili ne ligas min. Cxar mi ne havas deziron, cxi tiuj agoj ne tusxas min. La stultuloj de demona naturo ne bone scias mian apartigon je la agoj, sed la diaj personoj scias tion kaj adoras min.

Mi estas la patro kaj la patrino de tuta universo. Mi estas la subtenanto kaj la superulo de universo. Por tiuj kiuj scias min tute, mi prizorgas por ilia monduma vivo. Kio ajn oni oferas al mi, mi akceptas gxin kun amo.

Mi ne diskriminacias inter miaj fervoruloj pere de kasto aux naskigxo, sed prenas cxiujn al supera stato. Miaj fervoruloj neniam detruigxas. Tial O Argxun, vi stabiligu vian menson en mia kontemplo kaj mia adoro, kaj tiel, fine vi fandigxos en mi.”

Tiel finas la parto nomigita “La Jogo de Supera Edukado kaj Supera Sekreto” aux
“ Ragxa Vidja Ragxa Guhja Jog”.  
DEK

Lordo Sxrikrusxna diris, “Argxun, mi diros al vi pli da sekretoj. Vi auxskultu. Ecx multaj Dioj kaj grandaj sanktuloj ne scias kiel mi originis. Mi estas sen naskigxo kaj sen komenco. Mi estas la kreinto de universo. Al tiuj adeptoj kiuj cxiam koncentras la menson en mi, kaj kiuj perdigxas en mia kontemplo, mi donas Dian intelekton kaj kompletan scion kaj tiel ili unuigxas en mi.”

Tiam Argxun diris, “Sxrikrusxna, mi scias ke vi estas la superega absoluto kaj la eterna estajxo. Bonvolu diri al mi la Diaj formoj tra kiuj vi okupas la tutan universon.”

Laux la peto de Argxun, post dirinte liajn formojn kiel-- Mi estas Visxnu en la filoj de Aditi, mi estas SamaVeda inter la Vedoj.. mi estas la banjano inter la arboj kaj mi estas la monato Margasxirsxa inter la dek du monatoj. Inter la sezonoj mi estas la printempo--- kaj multaj similaj, Lordo Sxrikrusxna diris, “O Argxun, mi nur diris tre etan parton de miaj multaj formoj. Ne estas fino al miaj formoj.

Kie ajn estas abundo, brileco, povo; tie estas iom da mia estajxo”.
Tiel finigxas “La Jogo de Diaj Formoj” aux “Vibhuti Jog”. 
DEK UNU

Argxun diris, “O Sxrikrusxna, vi revelacis al mi la sekretan scion de ‘Adhjatma’, tial mia nescio detruigxis. Nun mi volas vidi tiun formon de vi kiu trapenetras la tutan universon. O Jogesxvara, se mi povas vidi vin en tiu meta formo, bonvolu montri gxin al mi.”

Sxrikrusxna diris, “O Argxun, la movantan kaj la nemovantan universon unuigxitan en mi-mem, kaj iujn aliajxojn kiujn vi volas vidi, nun mi montros al vi. Vidu la mirindajxojn kiujn vi ne vidis antauxe. Sed vi ne povos vidi ilin per via ordinara vizio. Tial mi donas al vi superan vidpovon per miaj jogaj povoj. Per tio, vi povos vidi mian universan formon.”

Cxiuj cxi tiuj eventoj okazis cxe Kuruksxetra. Sangxaj, kiu havis povon de vidi eventojn okazantajn fore, diris pri ilin al Dhrutarasxtra.

Sangxaj diris, “O Regxo Dhrutarasxtra, dirante tiel, Sxrikrusxna donis al Argxun la apartajn vidpovojn kaj aperis antaux li en la giganta, Dia formo.

En tiu giganta persono, estis miriadoj da busxoj kaj brakoj kaj membroj kaj la tuta universo aperis en la hxaosa korpo.

Se estas brilego de mil da Sunoj, eksplodantaj samtempe en la cxielo, ecx tiu apenaux proksimigxus la grandiozo de la forta Lordo.

La miriadoj da busxoj fordonis fajron. El multaj busxoj novaj universoj ekaperis, elvenis tutaj planedaroj, kaj en multaj aliaj busxoj universoj kaj tutaj planedaroj eniris.

Bestaroj, homaroj, riveroj, montoj, maroj, cxieloj, grandaj bataloj patsaj kaj futuraj, cxiuj aperis tumulte kaj en tuta hxaosa stato en la formo.

Vidante cxi tiun mirindan, Dian kaj timindan formon, Argxun estis mirigita. Li faris riverencon al Sxrikrusxna en lia univers-trapenetra formo, priskribis cxion kion li vidis, kaj esprimis deziron vidi Lordon en lia normala, bonkora, amika formo.

Tiam Lordo Sxrikrusxna diris, “ Mi estas la Kala, aux la Tempo kiu detruas la universon, kaj cxi tiuj Drona, Bhisxma Karna kaj aliaj Kaurava, kiujn vi vidis mortaj en mia formo, mi jam mortigis. Tial vi estu nur la kialo kaj trafu ilin per armiloj. Iru en batalo kaj estu la venkanto!”

Auxskultante tion, Argxun tremante sin klinis kun kunigxitaj manplatoj, kaj riverencante ankaux unufoje en ekstrema teroro, petis en hezitaj akcentoj al Sxrikrusxna por reveni en lia kvar braka, kronita, bonkora formo.

Lordo Sxrikrusxna diris, “O Argxun. Cxi tiun mian superegan, brilegan, praan, senfinan, kosman formon ecx la Dioj ne povas vidi. Oni ne povas vidi gxin per la studado de Vedoj, per ritoj aux per specialaj povoj. Oni povas vidi gxin nur per ‘Bhakti’ aux pregxo aux sindoneco. Kaj tiuj kiuj scias min per sindoneco, tiaj fervoruloj fine kunigxas kun mi.”

Cxi tiu parto nomigxas “La Jogo de Universa Apero” aux “Visxvarup Darsxan Jog”.  
DEK DU

Argxun diris, “O Sxrikrusxna, el viaj adeptoj, kiuj estas superaj kaj korektaj? Tiuj kiuj kontemplas vian materian formon aux tiuj kiuj kontemplas vian nematerian eteran formon?”

Lordo Sxrikrusxna diris, “O Argxun, ambaux fine kunigxas kun mi. sed, tiuj kiuj kontemplas min en mia fizika aux materia formo kun granda fido kaj oferas pregxon al mi, mi konsideras ke ili estas superaj joguloj.

Kontemplo de mi kaj pregxo al mia etera formo estas tre malfacila. Tial, la adeptoj kiuj cedas cxiujn agojn al mi kaj flategas min kun ne dividita atento, al tiuj mi donas tujan savon.

O Argxun, koncentru vian menson sur mi kaj ankru vian intelekton en mi kaj vi atingos min kaj mian staton.

Praktiko, scio,medito kaj rezigni la fruktojn de viaj agoj al mi, cxi tiuj estas la iloj por stabiligi vian menson kaj intelekton en mi.”

Dirante tiel Sxrikrusxna diris al Argxun la trajtojn de superega adepto.

Li diris, “Vera adepto malamas neniun. Amikoj kaj malamikoj estas egalaj al li. Plezuro kaj aflikto, respekto kaj ofendo, lauxdo kaj malsxato, la vera adepto traktas ilin same.

La vera adepto estas netusxita de kolero, gxojo, funebro aux timo. La adepto estas sendezira kaj pura.

La vera adepto sopiras je la fruktoj de la agoj, kaj cxiam estas kontenta en la ekzistanata stato, kio ajn gxi estu.”

Lordo Krusxna malkasxis cxi tiujn kaj multajn aliajn trajtojn de vera adepto kaj diris denove, “O Argxun, mi tre amas la verajn adeptojn kun la diritaj trajtoj.”

Tiel finigxas la parto nomigxita “La Jogo de Pregxo” aux “Bhakti Jog.” cxar gxi priskribas la naturon de vera fervoro aux ‘Bhakti’. 
DEK TRI

Lordo Sxrikrusxna diris, “O Argxun, farita de avido, deziroj kaj la kvin bazaj elementoj, la homa korpo nomigxas ‘La Kampo’ kaj la vivanta animo nomigxas ‘La Scianto de kampo’. La asketoj scias la scion pri la kampo kaj la mem scio priskribigxis en la Vedoj.”

Poste, en klarigo de kio scio estas, Lordo Sxrikrusxna diris, “ O Argxun, la studo de spiritismo, filozofio kaj la kvar atingoj, kaj korektaj ideoj pri ili estas la Scio. Kio ajn ne inkluziva en gxi estas nescio.

Post la homoj scias la Scion, ili atingas la staton de nereduktebla absoluto aux Brahma.”

Dirinte tion, Lordo Sxrikrusxna denove klarigis pri kio estas Prakruti kaj kio estas Purusxa en la Sanhxja Filozofio.

Li diris, “O Argxun, Prakruti naskigas la movantan kaj la nemovantan universon kaj Purusxa, kiu logxas en Prakruti travivas la gxojon kaj malgxojon. Kompreni kaj percepti cxi tiun simbiolozon de Prakruti kaj Purusxa, aux la Kampo kaj la Scianto de kampo estas la superega scio.

Cxi tiun scion oni povas havi per medito, lernado de Sanhxja Jogo, per Karma Jogo aux per pregxaro priskribita de spiritisma gvidulo aux Guru.

Tiu kiu atingas cxi tiun Scion iras al bonega stato kaj liberigxas de ciklo de renaskigxo por cxiam.

Cxi tiu parto nomigxas “La Jogo de Kampo kaj Kamp-scianto” aux “Ksxetra Ksxetradnja Jog.” 
DEK KVAR

Post la diskuto de Kampo- Kamposcianto aux Prakruti-Purusxa dualismo, sekvas la diskuto de naturo de Prakruti kaj gxia tri trajtoj.

Lordo Sxrikrusxna diris, “O Argxun, la tuta viva kaj neviva universo kreigxis el Prakruti. Estas tri trajtoj de Prakruti, nome, Sattva aux ekvilibro, Ragxa aux deziroj aux aktiveco kaj Tama aux nescio, mallumo aux inercio.

Sed en iu estajxo aux ento, la tri trajtoj ne estas egalaj. Unu trajto estas precipa kaj subpremas kaj kasxas la du aliajn trajtojn.

La precipa trajto faras la vojo de tiu estajxo. Ankaux la trajto kiu estas superrega je la tempo de morto decidas la stato atingota post morto.

Tiu kiu mortas kun Sattva trajto kiel superrega, atingas la paradizon, tiu kiu mortas en Ragxa trajto havas homa renaskigxo kja tiu kiu mortas tute en nescio aux en Tama trajto, havas ecx malalta formo de renaskigxo.

La persono kiu scias, komprenas ke la interludo de tri trajtoj de Prakruti faras tutan agadon, komprenas ke ne estas aparta agulo krom la tri trajtoj. La scianto komprenas la superegan principon preter la tri trajto kaj unuigxas kun la praa principo, kiu estas mi.

O Argxun, tiu persono kiu superas preter la tri trajtoj, kiuj estas la kauxzo de naskigxo de korpo, nomigxas ‘Gunatita’ aux ‘Preter-trajtoj’.

Tiu persono, traktante lauxdon kaj malsxaton, plezuron kaj aflikton, amikon kaj malamikon egale, kaj rezignanate cxiujn agojn, pregxas al nur mi kaj igxas elektebla kun la eterna, nereduktebla absoluto, Brahma, kaj O Argxun, la eterna Brahma estas nenio sed nur mi.”

Cxi tiu parto nomigxas “La Jogo de Tri Trajtoj” aux “Trividha Guna Jog”. 
DEK KVIN

Sxrikrusxna diris, “O Argxun, cxi tiu mondo estas kiel granda, eterna ‘Pipal’ arbo. Gxiaj radikoj estas en cxielo kaj brancxoj etendigxas sur tero. Neniu povas vidi la komencon, finon aux la nunan staton de cxi tiu arbo.

La scio de superega Dio ne estas ebla sen forigi la hurdon de cxi tiu arbo. Por tio, uzante la armilon de ne-alligo, oni devas detrui la arbon de materia vivo el la radikoj kaj tiam komencigxas la sercxo por vojo por atingi la lokon el kiu oni ne devas reveni, kiu estas la stato de Brahma.

Tiuj stabiligxtaj en spiritisma scio kaj liberaj de deziroj de plezuro aux doloro, tiuj sciantaj personoj cedas al la superega estajxo kaj trovas la vojon al la eterna stato kaj atingas tie.

Suno, Luno aux fajro ne lumigas tiun lokon, kaj unufoje tie, Joguloj ne devas reveni el tiu loko. Tia estas mia eterna loko. Nesciantoj ne scias cxi tion sed sciantoj scias kaj vidas gxin per la ena vidpovo.

O Argxun, estas mia esenco kiu plenigas tutan mondon. La lumo en la Suno, Luno kaj fajro estas mia. Mi eniras la teron kaj subtenas la elementojn. Mi igxas la Luno kaj subtenas la plantojn. Mi igxas la fajro, la malsato en la stomakoj de vivantaj estajxoj, kaj digestas la nutrajxon.

Mi logxas en la koroj de cxiuj. Cxiuj sanktaskriboj estas provoj por kompreni min. mi estas la kompilisto kaj faristo kaj scianto de la finoj de sanktaskriboj.

Mi okupas la tri mondojn kaj subtenas ilin. Mi estas fama inter popoloj kiel la Superega Estajxo. Tiu kiu scias min en la formo de Superega Estajxo estas scianto. Tiu persono komprenas cxion kaj respektas min kun ekstremega fervoro.

O Argxun, mi malkasxis al vi cxi tiun sekreton de la Superega Estajxo. Sciante cxi tion, homo igxas scianta kaj plenigxita.”

Cxi tiu parto nomigxas “La Jogo de Superega Estajxo” aux “Purusxottam Jog”. 
DEK SES

En cxi tiu parto, Lordo Sxrikrusxna eksplikas pri Dia kaj Demona ricxeco. Cxi tie, la vorto ricxeco signifas atributon aux naturon de ajxo.

Sxrikrusxna diris, “Dum naskigxo, la virtoj kaj malvirtoj kiuj akompanas individuon formas la dian kaj demonan ricxecon.

Dia ricxeco estas la virtoj. Pureco de menso, neperforto, vereco, scio, kompato, neavido, lumeco kaj multaj aliaj virtoj akompanas la individuo naskigxita en la Dia ricxeco.

Demona ricxeco estas la malvirtoj. Fanfarono, pretendoj, falsa fiero, kolero, nescio, krueleco, kaj aliaj malvirtoj akompanas individuon naskigxita en Demona ricxeco.

Dia ricxeco estas supera ol Demona ricxeco kaj per gxi, homo atingas liberecon. Demona ricxeco ligas la homon en la katenoj de mortoj kaj renaskigxoj.

O Argxun, vi naskigxis kun la dia ricxeco, tial vi ne devas penti. En la mondo, estas du tipoj de homoj, de dia naturo, kaj demona naturo. Jam mi diris pri la virtoj kaj la malvirtoj kiuj akompanas tiaj homoj. Nun auxskultu al iom da priskribo de demonaj homoj.

O Argxun, cxi tiuj popoloj faras intensajn terurajn kaj kruelajn agojn. Sxajnas ke ili naskigxas por detrui la mondon. Ili kredas ke gxui la multajn plezurojn de karno kaj sensoj estas la sola celo de vivo. Por tio, ili akiras abundon iel ajn.

Ili negas la ekziston de Dio. Fanfaronaj, fieregaj kaj ebriaj per mono kaj povo, ili faras pietojn pretendeme kaj nur por montri. Cxi tiuj kruelaj popoloj fine iras al infero.

Avido, kolero kaj avareco estas la tri pordoj kiuj kondukas al infero. La persono kiu evitas cxi tiujn tri pordojn, faras bonan agojn kaj atingas liberecon. Sed tiu kiu ignoras cxi tiujn instruojn kaj kondutas senrespondece, havas nek plezuron ne povon ne liberecon.

Tial, O Argxun, por la decido de onia devo aux ne-devo, vi prenu la sanktaskribojn kiel normo kaj kondutu lauxe.”

Cxi tiu parto nomigxas “La Jogo de Dia kaj Demona Ricxeco” aux “Daivasura Sampad-Vibhaga Jog.” 
DEK SEP

Argxun diris, “Multaj popoloj faras ‘Jadnja’ kaj aliajn pietatojn kun fido sed sen severa ritaro, kia estas la tipo de ilia kredo? Cxu de Sattva, Ragxa aux Tama trajto?”

Sxrikrusxna diris, “O Argxun, kredo estas de tri tipoj.
Sattvika – tiu estas ekvilibra, Ragxasa – tiu estas deziro bazita, kaj Tamasa – tiu estas ignoro bazita.

Popoloj kun Sattvika fido sxatas sukan nutran kaj satigantan nutrajxon. Ragxasaj popoloj sxatas pikan, sekan nutrajxon. Tamasaj popoloj sxatas sensukan, malnovan, nepuran kaj fermentantan nutrajxon.

Same, la Jadnja- kiu estas oferado de ajxojn en la sankta fajro, pentofarado kaj almozdonado ankaux estas de tri specoj.

Jadnjao farita felicxe, sen iu celo de gajno kaj farita laux ritaro de sanktaskriboj estas Sattvika Jadnjao. Jadnjao farita pretendeme kaj kun celo de gajno estas Ragxasa Jadnjao. Jadnjao farita sen rigardoj de sanktaskriboj, sen sankta kantado, sen almozdonado estas Tamasa Jadnjao.

Pentofarado ankaux estas de tri tipoj. Farita kun stabila menso, kun fido kaj dezirante nenion estas Sattvika pentofarado. Farita pretendeme, kun deziro de famo, por gajni respekto de aliaj personoj, estas Ragxasa pentofarado. Farita kun stulteco, farita obstine, kun deziro de detrui alian personon, estas Tamasa pentofarado.

Almozdonado sen deziroj por fruktoj, farita kiel devo, kaj donita al personoj kiuj vere gxin bezonas estas Sattvika almozdonado.

Farita kun deziroj por havigi ion aux por famo estas Ragxasa almozdonado.

Almozoj donitaj al senmeritaj personoj, donita humiligante ilin estas Tamasa almozdonado.”

Tiam, post eksplikante la signifon de vortoj ‘Om Tat Sat’, Lordo Sxrikrusxna diris, “O Argxun, Jadnjao, pregxoj kotopo, farita sen kredo estas malvereco kaj estas neutilaj en cxi tiu mondo, kaj ankaux en aliaj mondoj.”

Cxi tiu parto nomigxas “La Jogo de Tri Specoj de Kredo” aux “Sxraddha Traja Jog.” 
DEK OK

Cxi tiu, la lasta parto estas la rezumo de tuta “Gita”.

Sxrikrusxna diris, “O Argxun, ne fari iun fareblan agon nomigxas ‘Rezigno’ aux ‘Sanjasa’ kaj rifuzi la fruktojn de oniaj agoj nomigxas ‘Ofero’ aux ‘Tjaga’.

Cxiutage, homoj devas faradi agojn, sed ne atendi la fruktojn de agoj estas vera naturo de ofero. Tiu kiu rifuzas la fruktojn de agojn estas ‘Tjagi’ kaj tiu kiu ne faras agojn mem estas ‘Sanjasi’.

Tjagi kaj Sanjasi ambaux estas liberaj de iliaj agoj. Oni ne devas eviti oniajn profesiajn agojn, ecx se ili aperas nekorektaj suprajxe. Tiel, batali estas la devo kaj profesio de Regxoj, kaj forlasi batalon cxar gxi estas perforta ne estas korekta.

Se viaj parencoj estas kontraux vi kaj subtenas malgxustecon, ili ja estas viaj malamikoj. Cxiu homa ago havos unu neperfekton aux alia. Sed cxi kauxze ne fari agojn mem estas ridinda.

Forigante fieron ke mi estas la faranto de agojn, forigante egoon, deziron, tenante egalecon por cxiu vivantj estajxoj, kun felicxa menso, tiun kiun oferas pregxojn al mi, komprenas min en mia vera formo kaj kunigxas kun mi.

Tial, Argxun, vi donacu cxiujn agojn al mi kaj kunigxu kun mi. metu vian koron kaj menson en mi kaj vi travivos cxiujn afliktojn. Pro via egoo kaj nescio, se vi pensas ke vi ne batalos, via decido estas senutila. Laux via naturo vi devas batali. Vi devos fine kapitulaci fari batalon. O Argxun, kun tuta via estajxo, vi kapitulcu al mi. Mi absolvos vin de cxiuj viaj pekoj.

O Argxun, mi tre amas vin. Vi estas mia preferata adepto. Tial mi donis al vi cxi tiun sekretan scion. O Argxun, malkasxu cxi tiun scion nur al meritplenaj homoj kaj interesigxantaj auxskultantoj.”

Lordo Sxrikrusxna diris denove, “O Argxun, cxu vi auxskultis zorge? La tento de forlasi agon kauxze de via nescio, cxu gxi detruigxis nun?”

Tiam Argxun diris, “O Sxrikrusxna, danke al vi, mia nescio detruigxis kaj miaj duboj iris for. Mi nun komprenas mian devon. Nun mi faros cxion kiel vi diris.”

Sangxaj estis diranta cxi-cxion al Dhrutarasxtra. Li diris, “O Regxo Dhrutarasxtra, auxskultante al cxi tiu dia dialogo inter Krusxna kaj Argxun, kaj memorante la kosman metaformon de Sxrikrusxna, mi multe gxojas kaj miras multfoje. Vere, O Regxo, kie estas Lordo Sxrikrusxna kaj Arkisto Argxun, tie cxiam estos bonsxanco, venko, abundo, venko kaj eterna plezuro kaj etiko. Tio estas mia difinita opinio.”
Cxi tiu parto nomigxas “La Jogo de Rezigno kaj Libereco” aux “Moksxa Sanjasa Jog.”


 
 

Impressum

Tag der Veröffentlichung: 13.03.2011

Alle Rechte vorbehalten