Όμως το ισχυρότερο ‘ατού’ χωρίς δεύτερη σκέψη, είναι ο σπουδαίος αυτός Ιρλανδός, ο Brendan Gleeson που σε αιχμαλωτίζει και σε καθηλώνει και μόνο με τη μορφή του, τις εκφράσεις του, τον ήρεμο αλλά εσωτερικά εν αγωνία τρόπο που κινείται, μιλά, δρα και αντιδρά σε όσα του συμβαίνουν κατά τη διάρκεια εφτά ημερών (οι αναλογίες με δρώμενα της Βίβλου και ειδικά της ζωής και του Ιερού Πάθους του Χριστού είναι μάλλον ευανάγνωστες στο θεατή) που η κάθε μια σηματοδοτεί κι ένα στάδιο ‘τροπής’ και μεταβολής σε όσα ήξερε, σε όσα πίστευε αλλά και όσα συμβαίνουν στην καρδιά του.
Stichwörter:
cinema
Beiträge und Kommentare