Në këto vargje, gjendesh në një botë e parë,
nën qoshen e një boshllëku në errësirën e krijuar nga vetë mendja.
Të përjetuarit dhembje, të ndryshueshme dhe vazhdueshme emocionale,
të herë pas hershme e ripërjetuar në mendjen tënde, është barabartë me dhimbjen që përjeton, në gjendje të goditurash të rënda fizike, të ripërsërituara çdo herë që të vinë në mendje.
Nga Kristina R Tabaku .
Stichwörter:
Kristina Tabaku, Zbrazët, Poezi
Beiträge und Kommentare